Een ontroerende mozaïekvertelling over mensen die proberen hun weg te vinden in het leven

We ontmoeten twaalf personages, wonend aan de rand van een stad. Mensen zoals jij en ik met allemaal hun eigen verhalen en waarheden. Van een jonge uitgehongerde verzekeringsagent, zijn zus die droomt over wolven en hun vader in het bejaardentehuis tot een ambitieuze supermarktmedewerker, een zwangere tiener en een oude zangeres die haar man mist. Het zijn kleurrijke figuren in een complexe, overweldigende samenleving zonder eenduidige antwoorden. Gedreven door hun verlangens en worstelend met hun angsten proberen ze een manier te vinden om om te gaan met hun leven.

“Denkt u, dat er veel van mijn soort zijn. Mensen zoals ik, die leven, alsof ze niet leefden. Die zich door hun eigen leven heen stelen, voorzichtig en schuw, alsof niets daarvan hen toekomt, alsof ze geen recht hadden, zich erin te bevinden. - Alsof we dieven waren.”

De Duitse schrijver Dea Loher is een van de meest toonaangevende toneelschrijvers van dit moment. Haar werk is bekroond met talrijke prijzen, waaronder de Else Lasker Schüler Prijs, de Mülheim Dramatistenprijs en de Bertolt Brecht Prijs. Jessie L’Herminez deelt Lohers liefde voor de ploeterende mens. Ze ensceneert deze treurige en komische voorstelling vanuit haar kenmerkende fysieke speelstijl en laat zien hoe mensen zich spelend door het leven bewegen.